Józef Oleszkiewicz
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
polska |
Dziedzina sztuki |
Józef Oleszkiewicz (ur. 1777 w Szydłowie na Żmudzi[1], zm. 5 października 1830 w Petersburgu) – polski malarz. Tworzył obrazy historyczne, religijne, mitologiczne oraz portrety.
Był absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych w Wilnie, gdzie studiował w latach 1798–1799 u Franciszka Smuglewicza i Jana Rustema. Był absolwentem Szkoły Głównej Wileńskiej[2]. Od 1803 do 1806 studiował w paryskiej École des Beaux-Arts, m.in. u Jacques'a Louisa Davida[1].
Po powrocie z zagranicy tworzył w Wilnie i na Wołyniu. Po śmierci Smuglewicza w 1807 usiłował przejąć jego stanowisko na uniwersytecie, po nieudanych próbach osiadł w 1810 na stałe w Petersburgu. Malował tam m.in. portrety rodziny carskiej. W 1812 został przyjęty do tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych.
Przez polskich zesłańców przebywających w Petersburgu był uważany za postać niezwykłą i pełną cnót, co znajduje odzwierciedlenie w "Ustępie" III części Dziadów Adama Mickiewicza[3]. Był wielkim mistrzem loży wolnomularskiej Orzeł Biały w Petersburgu[4], do czego aluzję uczynił Mickiewicz w słowach Witam cię Orła i Booza znakiem, przerobionych później na Witam cię Krzyża i Pogoni znakiem[5].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Maria Nikolaevna Volkonskaya
-
Portret młodej kobiety z dzieckiem, 1824
-
Antiochos i Stratonika
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Józef Oleszkiewicz - artyzm.com
- Od starożytności do współczesności - Malarstwo i rzeźba, wydawnictwo PWN, 2006
- Malarstwo Polskie w zbiorach za granicą by Stefania Krzysztofowicz-Kozakowska, Wydawnictwo Kluszczyński, 2003, ISBN 83-88080-85-7
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jerzy. Malinowski , Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wydawn. DiG, 2003, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215 .
- ↑ Janina Kamińska, Universitas Vilnensis 1793-1803, Od Szkoły Głównej Wielkiego Księstwa Litewskiego do Imperatorskiego Uniwersytetu Wileńskiego, Warszawa 2012, s. 404.
- ↑ Ustęp III części Dziadów: Oleszkiewicz
- ↑ Ludwik Bazylow, Polacy w Petersburgu, 1984, s. 108.
- ↑ Ustęp III części Dziadów: Petersburg wers 206.